Roos is 11 jaar oud. Haar vader Lambère van der Linden werkt als key accountmanager bij Bovemij.
Lambère: “Tien jaar geleden stond Roos ook al eens in een jubileumblad, toen Bovemij vijftig jaar bestond. Bovemij vroeg of Roos het leuk zou vinden om opnieuw op de foto te gaan.”
Roos: “Daar herinner ik me écht niks van, maar ik vind het wel cool om op de foto te gaan.”
Lambère: “Én om te praten over de mobiliteit, natuurlijk. Die sector heeft zich zó snel ontwikkeld de laatste jaren. Waar mijn ouders vroeger nooit buiten Nederland op vakantie gingen, pakken wij het vliegtuig of rijden we met de auto naar Parijs. Voor Roos is de wereld wat dat betreft een stuk kleiner geworden. Autorijden vindt ze trouwens ook fantastisch: ze vraagt geregeld of we ‘gewoon’ een stukje kunnen rijden. Naar het strand, het bos, de grens over bij Duitsland, of gewoon de plaatselijke McDonald’s voor een ijsje. Het is helemaal een feest nu we sinds kort een elektrische auto hebben.”
Roos: “Ik zit altijd wel lekker in de auto, een beetje muziek luisteren, voor me uit staren. Het uitzicht verandert ook steeds. Dan rij je eerst door het bos, en daarna langs allemaal weilanden of drukke autowegen. Vorig jaar gingen we zelfs naar Parijs – daar bezochten we de stad, een concert én Disneyland.”
Lambère: “Zelf vond ik die reis wel spannend, want het was de eerste verre rit met onze elektrische auto. Voorheen reden we gewoon in één ruk naar Parijs, nu moesten we rekening houden met laadtijd en laadpalen – die onderweg naar en in Parijs toch minder te vinden waren. Gelukkig is alles goed gekomen.”
Roos: “In het begin vond ik die elektrische auto wel gek. Je hoort niks, het is veel stiller en je rijdt rustiger. Daardoor is het reizen nóg leuker geworden. In de oude auto kreeg ik weleens hoofdpijn als we een lang stuk moesten rijden, nu niet meer.”
Lambère: “En je vindt de technische snufjes ook leuk, toch? De stoel die kan koelen, warmen en helemaal plat kan. Of dat je onderweg YouTube filmpjes of Netflix kunt kijken op het grote scherm.”
Roos: “O ja! Ik heb de auto zelfs een keer met de afstandsbediening ingeparkeerd, dus van een afstandje, op een rustige parkeerplaats. Net een videospelletje, maar dan in het echt. Mensen keken heel gek toen ze onze auto ineens zagen bewegen zonder dat er iemand in zat.”
Lambère: “Het is trouwens niet zo dat het bij ons thuis altijd over mobiliteit gaat omdat ik bij Bovemij werk. Maar zonder mijn werk had ik nooit in een elektrische auto gereden. Ik vind het leuk om met mijn dochters te praten over de ontwikkelingen op elektrisch gebied. Maar het gaat niet alleen maar over auto’s, hoor. Fietsen doet Roos ook geregeld. Ze heeft net een nieuwe fiets waarmee ze volgend jaar naar de middelbare school kan rijden.”
Roos: “Ik vind het vooral handig dat ik ergens kan komen. Met de auto rij ik langere stukken met mijn vader, maar op mijn fiets kan ik zelf kiezen waar ik naartoe ga. Naar het centrum, of naar een vriendin om daar te chillen. Hoe de wereld eruit ziet als ik ouder ben? Waarschijnlijk zijn er hippere vervoersmiddelen, maar welke weet ik niet. Wel denk ik dat het allemaal een stuk duurzamer zal zijn.”
Lambère: “Met mijn collega’s heb ik het dagelijks over de toekomst. Er speelt zóveel. Wat heet: in de afgelopen vijf jaar is er méér veranderd dan in de 55 jaar ervoor, zeker op het gebied van waterstof- en elektrische auto’s. Ook wordt er over het algemeen minder gereden doordat we meer thuiswerken. Daartegenover staat dat bestelbusjes door de toegenomen online bestellingen wel af en aan rijden – grote kans dat die de toekomst automatisch gaan rijden. Zelfs vliegende auto’s acht ik waarschijnlijk, ook omdat ik tijdens een presentatie al een prototype heb gezien. Maar of we in de toekomst allemáál in een soort helikopter naar ons werk gaan, betwijfel is. Waarschijnlijk is dat alleen weggelegd voor de happy few.”
Bekijk hier de volledige portrettenreeksZie ook
