Mees Smit is adviseur inzetbaarheid bij Bovemij.
“Mensen denken al snel praktisch bij het begrip mobiliteit: je moet van A naar B komen en gebruikt daarvoor in veel gevallen de auto. Mobiliteit is echter veel breder dan dat, het is namelijk ook van toepassing op je héle lichaam. Hoe langer je in beweging blijft, hoe mobieler je zult blijven, zeker op latere leeftijd. Voldoende zelfstandig blijven bewegen is dan ook een van de belangrijkste zaken om op een prettige manier zo oud mogelijk te worden.
Die kijk op mobiliteit heeft alles te maken met mijn werk bij Bovemij, waar ik een aantal jaar geleden begon als projectmedewerker vitaliteit. In die rol hou ik me vooral bezig met Bovemij Fit en organiseer ik geregeld activiteiten voor medewerkers. Denk aan bokslessen, bootcamps, padel clinics en stoelmassages. We doen ook elk jaar mee met de Zevenheuvelenloop – alles om vitaliteit te stimuleren, dus. Sinds kort is mijn functie aangepast, waardoor ik nu vooral naar het werkgerelateerde aspect van vitaliteit kijk. Ik denk mee over ziekteverzuim en de preventie daarvan, kijk naar de inzetbaarheid van personeel en hoe dit zo hoog mogelijk kan blijven. Daarbij is het werkgeluk van medewerkers een belangrijk onderwerp.
Vitaliteit is complex en er zijn tal van factoren die hierop van invloed zijn. Factoren waar je zelf invloed op hebt, maar ook die buiten je macht liggen. En zelfs als je er wél invloed op hebt, is het vaak lastig om de juiste keuzes te maken. Ook al weet je dat – bijvoorbeeld – de hele dag stilzitten niet goed voor je is en dat je mobieler zou moeten zijn, toch blijven veel mensen vaak te lang zitten. Ik ben blij dat ik daarbij kan helpen. Als ik iemand kan motiveren om een sportles te volgen of als we iets in het werk kunnen aanpassen waardoor het leuker wordt, voelt dat al als winst. Lukt het om vervolgens langzaamaan verandering aan te brengen in iemands levensstijl met een verbetering van de vitaliteit als gevolg, dan is mijn missie geslaagd.
Toch durf ik niet te voorspellen hoe mobiel mensen in de toekomst zullen zijn, en of we meer of minder gaan bewegen. Wel zie ik dat duurzaamheid steeds belangrijker wordt. We eten vaker vegetarisch en pakken sneller de fiets om milieuredenen. De motivatie ligt misschien elders, maar die veranderingen hebben óók effect op onze vitaliteit – ik noem het een mooie bijvangst. Ik ben trouwens wel echt benieuwd hoe de mobiliteitsbranche zich de komende jaren ontwikkelt. Stel dat de overheidsdoelen behaald worden en er vanaf 2035 écht geen verbrandingsmotoren meer worden gemaakt, wat gebeurt er dan met al die tweedehands auto’s? Mag daar nog in gereden worden, of wordt dit zo onaantrekkelijk dat er een arsenaal aan voertuigen overblijft? Interessante vraagstukken, waarbij de tijd het zal leren.
Hoe mobiliteit er in mijn eigen leven uitziet? Ja, natuurlijk neem ook ik de auto om ergens te komen. Dat is echter niet mijn uitgangspunt. Sterker nog: ik héb niet eens een eigen auto, leen ’m soms alleen van mijn vriendin. Ik probeer juist zoveel mogelijk te fietsen. Gelukkig speelt mijn leven zich grotendeels af in mijn woonplaats en kan ik die afstanden dus makkelijk fietsend afleggen. Sinds kort heb ik een elektrische fiets, waardoor ik nog minder vaak de auto zal pakken. Daarnaast heb ik ook nog een racefiets, mountainbike en een normale fiets. Mensen zijn weleens verbaasd als ze in onze schuur kijken, haha. Helemaal omdat mijn vriendin óók drie exemplaren heeft. Het laat maar zien dat mobiliteit voor ons een waardevolle hobby is, en niet alleen een noodzakelijk kwaad.”
Bekijk hier de volledige portrettenreeksZie ook
