Marcel van de Lustgraaf (60) is Chief Digital Operating Officer (CDOO) bij Bovemij
“Cliché maar waar: zestig jaar tijd vlíegt voorbij – ik kan het weten, want voor mezelf is dit ook een jubileumjaar. Ik ben inmiddels opa en waar ik eerst mijn kinderen mocht zien opgroeien, heb ik dat nu met mijn kleinkinderen. Die levensloop van dichtbij meemaken is bijzonder, je beleeft dingen weer opnieuw: eerste stapjes, eerste woordjes. Ik ben me daar bij mijn kleinkinderen nóg meer van bewust. Dat is ook meteen de belangrijkste les die ik in de loop der jaren heb geleerd, dat tijd doorbrengen met mijn familie belangrijk is en energie geeft. Ik heb ook altijd een stabiele thuissituatie gehad, met dank aan mijn vrouw en kinderen. Door die basis heb ik op zakelijk vlak veel kunnen en mogen doen.
Dat laatste is nog steeds zo, want sinds drie jaar ben ik CDOO bij Bovemij. Een functie waarin ik eindverantwoordelijk ben voor de veranderingen die we als bedrijf doormaken. Denk daarbij aan het moderniseren van onze dienstverlening, technologie, cybersecurity, online platforms en data. Zo hebben we binnen Bovemij ontzettend veel data: hoe zorgen we ervoor dat we dit op een goede manier gebruiken, zowel intern als naar onze klanten toe? Maar ook het professionaliseren van onze IT-afdeling is een belangrijk aspect, zodat klanten een eigen digitale omgeving krijgen, waarin ze direct met ons kunnen communiceren – en ook hun documenten en andere zaken kunnen inzien.
Zelf ben ik van mening dat we als mobiliteitsbranche in een disruptieve fase zitten. Het lijkt een beetje op de financiële sector in 2008, waarin ik destijds werkzaam was. Toen viel Lehmann Brothers en werd de hele financiële keten opgeschud. Ik wil het niet één op één vergelijken, maar op het gebied van auto’s en fietsen gebeurt er nu ook van alles – van agency modellen, elektrificatie tot aan connected car data. Je kunt dus wel stellen dat onze wereld óók wordt opgeschud.
Laatst sprak ik een ondernemer van een van de grotere autobedrijven in Nederland. Hij vond het jammer dat hij niet meer toekwam aan het ondernemen zoals hij dat vroeger deed en was vooral bezig met e-commerce, security en digitalisering; zaken waar hij weinig kennis van had. Als Bovemij is het onze taak daar zo goed mogelijk op aan te sluiten en klanten te ontzorgen. Zoals we dat al zestig jaar doen: op een net wat andere manier dan anderen, door écht in te spelen op waar klanten behoefte aan hebben.
In deze portrettenserie zijn al behoorlijk wat mensen aan het woord gekomen. Wat unaniem naar voren komt, is dat mobiliteit ons allemaal boeit, of je nou jong of oud bent. Zelf zie ik het bij mijn driejarige kleinzoon, die vindt het fantastisch om mee rondjes te rijden op onze grasmaaier. Is dat mobiliteit? Misschien niet op de weg, maar als hij wat ouder is, zal zijn interesse verplaatsen naar andere vervoersmiddelen. Mobiliteit als zodanig geeft dus vrijheid. Al geloof ik zeker dat mobiliteitsvormen gaan veranderen. Het wordt minder individualistisch en meer collectief – het is belangrijker om van A naar B te komen dan de manier waarop. Een ontwikkeling die nu al gaande is op het gebied van deelauto’s en fietsen.
Ik vind het mooi dat we zestig jaar Bovemij vieren met deze portrettenserie. Het concept is goed: elke leeftijd komt aan bod in de vorm van een persoon die iets over mobiliteit zegt. Overigens zie ik het niet als zestig losse portretten, maar als één grote momentopname van álle mensen van 1 tot en met 60 jaar – die reflecteren op hoe mobiliteit er vroeger uit zag, hoe ze het nu beleven en hoe onze wereld eruit gaat zien. Eén fotomoment, opgeknipt in zestig deeltjes, bestaande uit levenslessen, terug- en vooruitblikken. Met mijn zestig jaar beschouw ik mezelf dan ook niet als hekkensluiter, maar als onderdeel van die totaalfoto. En voel ik me vereerd dat ik daar een bijdrage aan mag leveren.”
Bekijk hier de volledige portrettenreeksZie ook
