Jack (6) “Een fiets, een skelter, een step: zomaar een greep uit Jack's voertuigenarsenaal. Zijn liefde voor voertuigen zat er al vroeg in”

Jack (6) is de zoon van Niko Vos, hij is Productbeheerder Motorrijtuigenverzekeringen bij Bovemij

“Een fiets, een skelter, een step: zomaar een greep uit het voertuigenarsenaal van Jack. Zijn nieuwste aanwinst is zijn fiets, daarmee gaat hij het liefst elke dag naar school. Zijn step is een goede tweede. Maar ook skelteren vindt hij geweldig. In onze straat zijn er meer kinderen met zo’n ding, dus er worden geregeld wedstrijdjes georganiseerd – inclusief afgebakend parcours met pionnen en krijtstrepen.

Zijn liefde voor voertuigen zat er al vroeg in. Zo wilde Jack als peuter nooit in de wandelwagen, hij moest en zou lopen of steppen. Zelfs als hij binnenspeelt, moet het ‘rollen’. Dan is hij in de weer met zijn Hot Wheels, zijn racebaan of speelt hij Mario Kart op de computer. Laatst waren we naar de bioscoop en zagen we een voorstukje van een Super Mario film. Je had hem moeten zien: strálend zat hij erbij. Sindsdien staan er allemaal Mario poppetjes en auto’s op zijn verlanglijstje. Hij speelt trouwens ook met andere dingen, hoor. Zo heeft hij van die miniatuurpoppetjes – maar die moeten dan wél altijd in een jeep of tank zitten.

Het volgende op Jacks wensenlijstje? Een skateboard. Die krijgt hij als hij zijn zwemdiploma heeft gehaald. Op zijn zwemschool werken ze met groene vlaggetjes en iedere keer dat hij zo’n vlaggetje heeft, zegt hij: ‘nu krijg ik écht bijna mijn skateboard’. Stiekem zie ik er een beetje tegenop, want boarden is minder makkelijk dan het lijkt en een ongeluk zit in een klein hoekje. Sowieso moet hij beschermers dragen – anders zitten we zo in het ziekenhuis.

Naast Jack hebben we ook nog een oudere dochter. Zij is een tijdje ziek geweest en daardoor hebben we best veel zorgen gehad. Ik denk dat dit ook invloed heeft op hoe we op Jack reageren. Dat we willen dat hij voorzichtig is in het verkeer, en echt moet opletten. Gelukkig doet hij dat ook, hij luistert over het algemeen goed. Anderzijds hoort vallen er soms ook bij – ik hoop dan maar dat het niet te hard gaat. Overigens kregen we in die moeilijke tijd een bakfiets cadeau van mijn collega’s bij Bovemij. Ondanks dat Jack daar als ‘passagier’ in zat en dus zelf niet kon trappen, vond hij dat ding prachtig en keek hij zijn ogen uit.

Voor Jack is het begrip mobiliteit simpel: het is een manier om ergens te komen. Bij alles wat we gaan doen, is zijn vraag dan ook: ‘hoe komen we daar?’ We wonen in een buitengebied, dus vaak wordt het de auto of de fiets. Is Jack bij zijn opa en oma in Nijmegen, dan nemen ze geregeld de bus – vindt ie ook prachtig. Voor ons als gezin betekent mobiliteit vooral flexibiliteit, juist omdat we wat meer moeite moeten doen om ergens te komen. We hebben één auto en steeds vaker denk ik: een tweede auto zou qua logistiek wel handig zijn. Vooralsnog lukt het gelukkig nog op deze manier.

Sommigen beweren dat jongeren in de toekomst geen behoefte meer hebben aan autobezit. Ik betwijfel dat, zeker als ik zie hoe gek Jack op voertuigen is. Wel zal er ongetwijfeld veel veranderen op het vlak van mobiliteit. Ik merk het nu al in mijn werk en hoe we naar de toekomst kijken – en of de verzekeringen van Bovemij daarbij passen. Tegelijkertijd vind ik vooruitblikken lastig. Neem elektrische auto’s: die lijken ook ineens niet altijd de ideale uitkomst. Het is dus maar de vraag welke kant we opgaan. Eén ding is in elk geval zeker qua mobiliteit: de wereld staat niet stil.”

Zie ook

Kimpe (59) “Wil je mobiliteit en de markt samenbrengen, dan moet je producten aanbieden aan bedrijven die de markt naar zich toe trekken”

Annemieke (58) “Voor je gestel is mobiel zijn belangrijk, al is het maar een paar minuten per dag”

Jan Paul (57) “Je kunt beter onderdeel van de transitie zijn dan dat je lijdzaam toekijkt”