Frank van der Laan (42) is eigenaar van Frank van der Laan Truck en Trailer Services
“Trucks, trekkers, opleggers, een internationale pechservice; met mijn bedrijf onderhoud ik vrachtwagens in de breedste zin van het woord. Ik ben trouwens per toeval in deze wereld gerold, toen ik nog een tiener was. Mijn buurman werkte in een werkplaats voor trucks en ik kreeg er een bijbaantje – stond ik in de weekenden vrachtwagens te wassen. Toen school uiteindelijk niet zo mijn ding bleek, kwam van het één het ander en ging ik fulltime in die werkplaats aan de slag.
Op een paar ritjes voor mijn oude baas na heb ik zelf nooit in trucks gereden, maar inmiddels heb ik al jaren een eigen onderhoudsbedrijf en ken ik alle ins en outs van vrachtwagens. Sowieso is het een compleet andere wereld als je het met auto’s vergelijkt. In de autobranche heb je voor een groot deel te maken met particuliere klanten, terwijl wij de zakelijke markt bedienen. Daarnaast is onze planning veel strakker. Als een personenauto een beurt nodig heeft, kan de doorlooptijd zomaar drie weken zijn. Die tijdspanne hebben we niet: vrachtwagens moeten rollen, er moet immers geld worden verdiend. Bij ons kunnen ze dus meestal al binnen een paar dagen terecht.
Net als bij auto’s kun je ook bij vrachtwagens kiezen uit verschillende merken en formaten. Elk merk biedt wel een compleet pakket aan opties, maar de keuze verschilt echt per klant. Gaat het om de bevoorrading van Nederlandse supermarkten, dan kun je het wel af met een kleine cabine. Voor internationaal chauffeurs is het een ander verhaal. Zij hebben een slaapcabine nodig, of meer vermogen als ze door de bergen moeten rijden of een zware lading hebben. Deze branche heeft wel één gemene deler: voor de meeste truckers is hun wagen hun lust en leven – getuige de vele lampjes, speciale verf en bijzondere stickers die je tegenkomt. Het is echt een liefhebberij, veel chauffeurs vinden hun werk magisch. Heel bijzonder om daar deel van uit te maken, al zeg ik het zelf.
Maar het meest uitdagende van mijn werk vind ik toch wel de pechservice, die we dus ook bieden als iemand in het buitenland is gestrand. Hoewel een chauffeur zijn probleem vooraf telefonisch meldt, weet je pas wat je aantreft als je eenmaal ter plaatse bent. Dat kan van alles zijn. Denk aan iets ‘makkelijks’ als een lekke band, al spreken we daarvoor meestal onze lokale connecties aan. Maar je kunt ook te maken krijgen met een complexere storing. Vroeger was het simpel en kwam je een heel eind met een hamer, schroevendraaier en ijzerdraadje, tegenwoordig heb je te maken met ingewikkelde computers, bedrading en sensoren. Als één zo’n sensor weigert, kun je zomaar zestig procent aan vermogen kwijtraken, of zelfs stil komen te staan. Wat dat betreft is het soms echt puzzelen.
Zelf spring ik ook geregeld in de serviceauto voor een pechmelding – gemiddeld zo’n paar keer per week, op de gekste momenten. Mijn vriendin moest daar in het begin wel even aan wennen, inmiddels weet ze niet beter. Zo had ik een paar jaar geleden een melding in Italië, één dag voor mijn verjaardag. Het was een stevig stuk rijden, maar ik had berekend dat ik de volgende avond op tijd thuis zou zijn voor mijn feestje. Nou, niet dus. Het probleem bleek complexer, dus het duurde langer voor ik de vrachtwagen weer aan de praat had. Bovendien stond er enorm veel file. Uiteindelijk kwam ik vlak voor middernacht thuis, maar mijn vriendin had heel lief op me gewacht met slingers en een stukje taart. Kon ik gelukkig nog net de laatste tien minuten van mijn verjaardag vieren, haha.”
Bekijk hier de volledige portrettenreeksZie ook
