Edwin (55) “Fietsen is voor mij de ultieme vorm van mobiliteit”

Edwin Grootaarts (55) werkt op de afdeling speciale zaken bij Bovemij

“Fietsen is voor mij de ultieme vorm van mobiliteit. Ik loop ook automatisch naar mijn fiets toe als ik met mijn gezin de deur uitga. Dan zie ik in mijn ooghoek mijn vrouw en dochters kijken: heb je hém weer. ‘Het gaat regenen, we nemen de auto hoor’, zeggen ze dan. Ook prima natuurlijk, mijn fietskilometers haal ik op een later moment wel in. Voor mij betekent fietsen vrijheid, de mogelijkheid om te gaan en staan waar je wil. Extra pluspunt is de buitenlucht die je er gratis bij krijgt – niets fijner dan een lading frisse wind in je gezicht. Na afloop ben ik altijd meteen wakker.

Zo’n 140 kilometer per week, dat leg ik gemiddeld af op mijn racefiets. Fietsen is mijn passie, ik doe het al jaren. Mijn vader was ook al zo’n fietsfanaat, van hem heb ik het meegekregen. Al ging zijn liefde nog wel een tikkeltje verder: een rondje IJsselmeer was voor hem bijvoorbeeld een ommetje. Dat werd niet eens als noemenswaardig beschouwd, haha. Ik pak het iets minder groots aan en hou het bij zo’n twintig kilometer per ritje – de afstand die ik vanuit Arnhem moet afleggen om bij mijn werk in Nijmegen te komen.

Ik fiets al naar mijn werk sinds ik in loondienst ben bij Bovemij, nu meer dan vijfentwintig jaar. De voorbereidingen tref ik de avond ervoor al: ik pak mijn tas met schone kleding in, doe mijn laptop erbij zet mijn fietsspullen klaar. De volgende ochtend sta ik om half zeven op, om me in een kwartier tijd in mijn fietstenue te hijsen, een broodje te smeren en op mijn fiets te springen. Twintig kilometer via de snelle route, maar soms heb ik een uitspatting: dan fiets ik via Beuningen en tik ik de dertig aan. Eenmaal op mijn werk til ik mijn fiets naar boven en spring ik daar onder de douche. Kan ik lekker fris en fruitig beginnen – ook wel zo fijn voor mijn collega’s.

Overigens fiets ik niet élke dag – sinds corona zijn we meer hybride gaan werken. Al ben ik soms in een sportieve bui en sta ik op thuiswerkdagen alsnog bijtijds op om naar Bovemij te fietsen – om daar meteen weer huiswaarts te keren en dáár aan het werk te gaan. Heb ik mijn work-out toch weer gehad.

Daarnaast ben ik een ‘mooi weer’ fietser. Wat heet: ik vond het al vreselijk toen ik vanmorgen wind tegen had. Op de terugweg is een ander verhaal, dan ga ik toch al naar huis. Maar verder moet het wel leuk blijven, haha. Wist je dat het trouwens reuze meevalt met de hoeveelheid regen die er daadwerkelijk valt? Ik maak zélden mee dat ik mijn ritje moet cancelen – hoogstens een kwartiertje wachten, dan kan ik alsnog gaan. Kan ik een keer toch niet op de fiets, dan pak ik mijn motor. Die verkies ik nog altijd boven de auto, want het stuk tussen Arnhem en Nijmegen is behoorlijk filegevoelig – op mijn motor kan ik daar mooi tussendoor manoeuvreren.

Eén keer per jaar laat ik mijn fiets thuis, als ik met mijn gezin op vakantie ga. Ik wil niet zo’n vader zijn die de hele dag weg is om in de Franse bergen te gaan mountainbiken, dat vind ik ongezellig. Mijn vrouw en dochters bepalen de vakantiebestemming en ik merk vanzelf waar we naartoe gaan. Gevolg is wel dat ik méér tijd doorbreng op een strandbedje dan me lief is, haha. Na een paar dagen begint het al te kriebelen en móet ik iets doen, al is het maar een stadje bezoeken. Je begrijpt: zodra we eenmaal thuis en uitgepakt zijn, heb ik het eerste ritje alweer in de benen zitten.”

Zie ook

Kimpe (59) “Wil je mobiliteit en de markt samenbrengen, dan moet je producten aanbieden aan bedrijven die de markt naar zich toe trekken”

Annemieke (58) “Voor je gestel is mobiel zijn belangrijk, al is het maar een paar minuten per dag”

Jan Paul (57) “Je kunt beter onderdeel van de transitie zijn dan dat je lijdzaam toekijkt”